Een beding van eigendomsvoorbehoud is onmisbaar in de algemene voorwaarden bij koop-verkoop activiteiten.
Het eigendomsvoorbehoud zorgt er voor dat men als leverancier de geleverde goederen kan terugeisen, wanneer blijkt dat de klant deze goederen niet betaalt. Door middel van het eigendomsvoorbehoud gaat het eigendomsrecht op deze goederen pas over bij volledige betaling van de goederen. Met andere woorden, zolang de goederen niet betaald werden, blijven ze de uwe.
Tot voor kort waren hier enkele uitzonderingen op. Zo mochten de goederen ten eerste niet verwerkt (de geleverde goederen worden bijvoorbeeld gebruikt om iets anders mee te produceren) of vermengd worden (bijvoorbeeld wanneer een geleverde stapel graan gelost wordt in een silo). Aldus dienden de goederen nog steeds geïdentificeerd te kunnen worden.
Ten tweede mochten de (nog niet betaalde) goederen niet verkocht worden aan een klant van de initiële koper. Eens de goederen in het bezit waren van deze klant, doofde het eigendomsrecht uit, op voorwaarde dat deze klant te goeder trouw was.
Het hoeft niet gezegd dat dit zorgde voor nefaste gevolgen in het dagelijkse handelsverkeer.
Sinds 1 januari 2018 is er evenwel een nieuwe regeling in werking getreden die een oplossing tracht te bieden op deze problemen.
Ten eerste mogen de goederen nu wel vermengd en verwerkt worden. Er weze opgemerkt dat bij verwerking, enkel het eigendomsvoorbehoud van het ‘voornaamste’ verwerkte goed overeind blijft. Bij vermenging daarentegen zal iedere leverancier met een eigendomsvoorbehoud rekening dienen te houden met elkaar.
Ten tweede, wanneer de goederen verkocht worden aan een klant van de initiële koper gaat het eigendomsvoorbehoud niet teniet, maar gaat ze over op de schuldvordering die de initiële koper heeft op haar klant. Bij een eventueel faillissement van de initiële koper hebt u als leverancier met een eigendomsvoorbehoud een voorrecht op deze schuldvordering en op al hetgeen ingevorderd wordt op basis van deze schuldvordering.
Het opnemen van dit eigendomsvoorbehoud in dealgemene voorwaarden is op vandaag dan ook belangrijker dan ooit.
